نمایشگاه جهان های ساخته شده

نمایشگاه جهان های ساخته شده در مرکز فرهنگی پمپیدو ( Pompidou ) در شهر متز ( Metz ) فرانسه، با به نمایش گذاشتن حدود 50 اثر از کنستانتن برانکوزی ( Constantin Brancusi )، الکساندر کالدر ( Alexander Calder )، رابرت موریس ( Robert Morris ) و آندره کادره ( Andre Cadere )، بازخوانی متفاوتی از تاریخ مجسمه سازی از ابتدای قرن بیستم تا امروز را به بازدیدکنندگان پیشنهاد می کند.

 

 

 

 

این نمایشگاه در واقع، چهارمین قسمت از اکتشافات موضوعی کلکسیون آثار مرکز فرهنگی پمپیدو در شهر متز است، و از طریق به نمایش گذاشتن حدود 50 اثر برجسته مجسمه سازی، تلاش و جستجوی هنرمندان این رشته از ابتدای قرن بیستم تا امروز را به بازدیدکنندگان نشان می دهد.

 

 

 

 

به جای دنبال کردن آثار به ترتیب زمانی آنها، ریتم بازدید با توجه به برخی مشکلات اساسی مجسمه سازی از قبیل نقش ژست، حضور یا عدم حضور و یا ادغام پایه، سبقت مجسمه سازی از پیکرتراشی، حجم، ثابت و بی حرکت بودن، و اهمیت و جاذبه، تنظیم شده است. نمایشگاه با قطعاتی که ژست اولیه مجسمه سازی یعنی تراش مستقیم روی مواد اولیه را تداعی می کنند شروع می شود. مجسمه افقی باکره با لباس خیس 2 ( Nasse Wasche Jungfrau II ) در سال 1985 توسط جوزف بویز ( Joseph Beuys ) از یک تنه درخت که هنوز کاملاً تراشیده نشده بود، ساخته شد. این اثر که مانند یک تابوت روی زمین گذاشته شده، اشیا مذهبی را به یاد می آورند که دیگر ساخته نمی شوند، در حالیکه مجسمه های سنگی یکپارچه دولومیت ( Dolomit ) اثر اولریش روکریم  ( Ulrich Ruckriem )، هنرنمایی سنگ تراش ها را به یاد می آورد.

 

 

 

 

بازدید کننده در ادامه راه، مجسمه های سبک مینیمالیست ( Minimaliste ) مانند گرداب آینه ( Mirror Vortex ) اثر رابرت اسمیتسون ( Robert Smithson )، 6 پانل عمودی ( 6 Stehende Scheiben ) اثر گرهارد ریشتر ( Gerhard Richter )، یا اثری بدون عنوان از دونالد جود ( Donald Judd ) را خواهد دید که آثاری کامل و بی نقص، درست مثل قطعاتی که از کارخانه خارج شده اند را به یاد می آورند؛ آثاری ناشناس که بیشتر شبیه محصولات ساخته شده توسط ماشین های اتوماتیک هستند تا ساخت دست بشر.

 

 

 

 

 

 

نمایشگاه با پرداختن به مجسمه سازی معلق یا متحرک اثر الکساندر کالدر، مجسمه سازی گرافیکی تا حد نقاشی، مجسمه سازی در حد معماری اثر کازیمیر مالویچ ( Kasimir Malevitch )، و بالاخره مجسمه هایی که از شکل شیئی خارج شده و بیشتر شبیه آثار حجمی که نیاز به نصب شدن و سرهم شدن دارند، به بررسی مجسمه سازی تا آخرین مرزهایش پرداخته و با بررسی اشکال مختلف مجسمه سازی، یک بازخوانی متضاد از بخشی از تاریخ مجسمه سازی قرن بیستم و بیست و یکم را به بازدید کننده ارائه می کند.

عنوان مطلب : جهان های ساخته شده

عنوان اصلی : Des mondes construits

منبع : www.paris-art.com

مترجم : شهرام ابراهیم زاده مقدم

این مطلب توسط تیم تحریریه آموزشگاه هنرهای تجسمی هنرنوین تهیه و تنظیم شده است. لطفاً در صورت انتشار آن حتماً از لیتک آموزشگاه هنرنوین استفاده نمایید.

تهیه و گردآوری : http://honarnovin.ir